Jouw lichtbruine huid, spekglad,
gepolijst door natuur en mijn vingers.
Miljoenen vezels, vleesgeworden perfectie.
Zonder bulten, gaten en vuige flebber.
Nooit een druppel pus,
geen verdwaalde haren
priemend spiedend
vanuit erogene zônes.
Geen hangende, prangende borsten
dooraderd als veel te oude kazen.
Minuscule tepels
als twee afwijkende culturen,
waarvan één uitdagend en verhard,
de ander oppervlakkig en introvert.
Een buikje als een landingsbaan.
Als je lacht, zie je
hoe later je gezicht zal zijn:
kleine deltawerkjes zijn hun tijd vooruit.
Je bent zo fraai, van buiten.
